วันอาทิตย์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556

The Cure

                    Once there was a sick old man who had rheumatism and couldn't walk. He hadn't walk for ten years. All day he sat in front of his house and thought about his rheumatism. At night his family carried him to bed.
                    "Won't I ever walk again?" he asked. His family didn't think so.
                    One day, when he was sitting in his chair looking at the road, a boy that came along stopped to talk to him.
                    "Do you know the old cemetery, which is down this road?" asked the boy.
                     "Yes, I do," said the old man.
                     "People say that the Devil and the Load are there. They say that they are dividing the souls," said the boy. "Do you believe it?"
                    "Perhaps yes and perhaps no," answered the old man.
                     "Nobody will go there at night. Everybody I know is afraid. Nobody will go there on a dark night, or on a clear one, either. Aren't you afraid, too?"
                     "I'm not afraid," said the old man, "but I can't walk so far."
                     The boy became excited. "Will you go there with me?" he asked. "I'll carry you on my back."
                     "Of course I'll go," said the old man. They planned on going that same night.
                     That day two thieves came to town. They usually stole together. This time the first one planned to steal a sheep, and the second planned to steal some ears of corn. They decided to meet at night in the cemetery.
                     When the thief with the corn went to the cemetery, his friend wasn't there. The thief put the corn on the ground and began to divide the ears. "I'll take this one; he can have that one. I'll take this ear; he can have that ear."
                     When the boy picked up the old man, he found that he was very heavy, so he soon put him down on the road. "Aren't you going to carry me all the way? Asked the old man. "I can't walk, you know." So the boy picked him up again and started on.
                     After a time the boy came along with the old man on his back. They heard the thief say, "I'll take this one; he can have that one," but it was too dark to see anyone.
                     The thief heard the boy and thought it was his friend with the sheep.
                     "Is he fat?" he yelled.
                     The boy's hair stood up on his head. He threw the old man to the ground and said, "Fat or thin, you can have him!" Then he turned around and ran as fast as he could run.
                     He stopped running when he came to the old man's house. There was a light on the porch, and he saw the old man, sitting in his chair, smoking a cigar!
                     "Why are you so slow?" called the old man.
                     That old man never had rheumatism again. He was cured. And the old boy never went to the cemetery again, day or night.

@@@@@@
                    นานมาแล้ว มีชายชราคนหนึ่งป่วยด้วยโรค ปวดข้อ และ เดินไม่ได้ เขาไม่ได้เดินมานานเป็นเวลาสิบปี ทั้งวัน เขาจะนั่งอยู่ที่หน้าบ้าน และ คิดถึงแต่เรื่องโรค ปวดข้อ ตกกลางคืน คนในครอบครัวจะช่วยกันยกเขาขึ้นเตียง
                    ฉันจะเดินไม่ได้ตลอดไปแล้วหรือ?" เป็นคำถามของเขาที่ทุกคนในครอบครัวไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนั้น                    วันหนึ่งขณะที่เขานั่งในเก้าอี้ มองไปตามถนน มีเด็กชายที่เดินมาคนหนึ่ง หยุดคุยกับเขา
                    "ลุงรู้จัก ป่าช้า เก่าไหม? เขาว่าอยู่ไปตามถนนนี้น่ะ !" เด็กชายถาม
                    "รู้จัก ซิ!" ชายชราตอบ
                    "ใคร ๆ เขาพูดกันว่า, ปีศาจ กับ พระเจ้า อยู่ที่นั่น เล่ากันว่า พวกเขาจะ แบ่งวิญญาณ กัน ลุงเชื่อไหม?" เด็กชายถามอีก

                    "บางทีก็เชื่อ, บางทีก็ไม่เชื่อ!" ลุง ตอบ
                    เด็กชายพูดต่อไปว่า "ไม่มีใครไปที่นั่นเวลากลางคืน ทุก ๆ คนที่ผมรู้จัก กลัว กันทั้งนั้น ไม่มีใครไปที่นั่นในคืนที่มืดสนิท หรือแม้แต่คืนที่มีแสงสว่าง ก็ไม่อยากไป ลุงก็กลัวเหมือนกันหรือเปล่า?"
                    "ฉันไม่กลัว แต่ฉันเดินไม่ได้" ชายแก่ตอบ
                    เด็กชายรู้สึกตื่นเต้น "ลุงจะไปกับผมไหม? ผมจะให้ลุงขี่หลังของผมไป!"
                    ฉันไปแน่นอน!" ชายชราตอบ และ ร่วมกันวางแผนที่จะไปในค่ำของคืนวันนั้น


                    วันนั้น เผอิญมี ขโมยสองคน เข้ามาในหมู่บ้าน ปกติขโมยสองคนนี้จะขโมยร่วมกัน คราวนี้ ขโมย คนแรก วางแผนจะ ขโมยแกะ 1 ตัว ขโมยอีกคนหนึ่งจะ ขโมยฝักข้าวโพดจำนวนหนึ่ง หัวขโมยทั้งสอง นัดไปพบกันที่ ป่าช้า ในเวลากลางคืน หลังจากขโมยสิ่งของได้แล้ว
                    เมื่อ เจ้าขโมย ที่ขโมยฝักข้าวโพดมาถึงป่าช้า ขโมยอีกคนหนึ่งยังไม่มา มันเทฝักข้าวโพดลงบนพื้น แล้วเริ่มแบ่งฝักข้าวโพด
                    "ฉันเอาฝักนี้, มันเอาฝักนั้น ! ฉันจะเอาฝักนี้, ให้มันเอาฝักนั้นไป !"

                    เมื่อเด็กชายมารับชายแก่ พบว่าชายแก่นั้นหนักมาก ให้ขี่หลังเดินมาได้ไม่นานก็ต้องปล่อยชายแก่ลงบนถนน จึงถูกถามว่า
                    "แกจะไม่แบกฉันไปจนถึงที่หรอกหรือ? แกก็รู้ว่าฉันเดินไม่ได้ !"
                    ดังนั้น เด็กชายจึงต้องให้ชายแก่ขี่หลังอีกครั้ง แล้วออกเดินต่อไป
                    เวลาผ่านไป เด็กชายที่มีชายแก่อยู่บนหลังก็มาถึงป่าช้า ทั้งสองได้ยินเสียง
                    "ฉันจะเอาฝักนี้, ให้มันเอาฝักนั้นไป!"
                    แต่มันมืดมากเกินกว่าที่จะเห็นใคร ๆ ได้
                    เจ้าขโมยได้ยินเสียงคนเดินมา ก็นึกว่าเป็นเพื่อนที่ขโมยแกะมาถึงแล้ว จึงตะโกนถามว่า
                    "มันอ้วนไหม?"
                     เด็กชายขนหัวลุกตั้ง โยนชายแก่ลงพื้นแล้วพูดว่า
                    "อ้วน หรือ ผอม แกก็เอามันไปเถอะ!" แล้วหมุนตัวกลับ วิ่งออกไปด้วยความเร็วเท่าที่จะวิ่งได้
                    เด็กชายหยุดวิ่งเมื่อมาถึงบ้านของชายแก่ มีแสงไฟที่ระเบียงบ้าน และเขาเห็น ชายแก่นั่งอยู่บนเก้าอี้ สูบบุหรี่
                    "ทำไมมาช้านักล่ะ?" ชายแก่ถาม

                   ชายแก่ไม่ ปวดข้อ อีกต่อไป เขาถูก บำบัด แล้ว และเด็กชาย ไม่ไป ที่ ป่าช้า อีก ไม่ว่ากลางวัน หรือ กลางคืน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น